📝W SKRÓCIE

  • Pomimo znanych zagrożeń, chloropiryfos (CPF), pestycyd powiązany z uszkodzeniami neurologicznymi u dzieci, jest nadal dopuszczony do stosowania w 11 uprawach na mocy niedawno zaproponowanego przepisu amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (EPA)
  • Decyzja EPA jest następstwem orzeczenia sądu, który uchylił całkowity zakaz stosowania chloropiryfosu, zezwalając na jego stosowanie w uprawach takich jak jabłka, cytrusy i soja co najmniej do 2026 r.
  • Badania naukowe konsekwentnie wykazują, że nawet niewielkie narażenie na działanie chlorpiryfosu w czasie ciąży powoduje nieodwracalne uszkodzenia mózgu, obniżenie ilorazu inteligencji, autyzm i nadpobudliwość u dzieci
  • Chloropiryfos należy do rodziny związków fosforanowo-organicznych, do której należą substancje podobne do gazów paraliżujących, co wskazuje na jego związek z poważnym działaniem neurotoksycznym
  • Dalsze stosowanie chlorpiryfosu budzi poważne obawy dotyczące zdrowia publicznego, zwłaszcza dzieci, i podkreśla potrzebę wprowadzenia bardziej rygorystycznych środków regulacyjnych i kompleksowej polityki ochrony środowiska

🩺Według dr. Mercoli

Chloropiryfos (CPF), powszechnie stosowany pestycyd fosforoorganiczny, został zakazany do użytku domowego w 2001 r., jednak niedawno zaproponowane przepisy Agencji Ochrony Środowiska Stanów Zjednoczonych (EPA) zezwalają na jego dalsze stosowanie w 11 uprawach rolnych. Decyzja ta zapadła pomimo przytłaczających dowodów wskazujących na to, że narażenie na ten pestycyd wiąże się ze znacznymi opóźnieniami w rozwoju neurologicznym dzieci we wczesnym dzieciństwie.

Jak wykazały wcześniejsze badania, wysoka ekspozycja prenatalna na chloropiryfos wiąże się ze spadkiem wyników badań rozwoju psychomotorycznego i umysłowego u dzieci. Oznacza to, że narażenie na działanie nawet niewielkich ilości chlorpiryfosu przed urodzeniem naraża dzieci na ryzyko nieodwracalnych uszkodzeń mózgu, które wpłyną na ich zdolności poznawcze i motoryczne przez całe życie.

Chloropiryfos jest powszechny w naszym środowisku

Chloropiryfos, pestycyd o złej reputacji, jest przedmiotem ożywionej debaty ze względu na swoje neurotoksyczne działanie, zwłaszcza w przypadku dzieci. Do kontaktu z tą substancją chemiczną dochodzi poprzez różne źródła, m.in. żywność, powietrze i wodę, co sprawia, że stanowi ona powszechne zagrożenie.

Podstawowe przyczyny problemów zdrowotnych wywołanych chlorpiryfosem mają swoje źródło w jego strukturze chemicznej i sposobie działania. Jako członek rodziny związków fosforanowo-organicznych chloropiryfos działa jak gaz zakłócający funkcje układu nerwowego, hamując acetylocholinoesterazę - enzym kluczowy dla funkcjonowania nerwów. Kiedy acetylocholinoesteraza zostaje zahamowana, acetylocholina gromadzi się w synapsach, powodując ciągłą stymulację nerwów.

Zakłócenie normalnego przekazywania sygnałów nerwowych prowadzi do szeregu problemów rozwojowych układu nerwowego, a nadmierna stymulacja uszkadza rozwijający się mózg, zwłaszcza u płodów i małych dzieci, których układ nerwowy wciąż się kształtuje.

W rezultacie powstają uszkodzenia neurologiczne, które objawiają się deficytami poznawczymi i motorycznymi, co ma długofalowe konsekwencje dla uczenia się i zachowania. Badania naukowe jednoznacznie wykazują związek między nawet niewielką ekspozycją na substancje chemiczne w czasie ciąży a nieodwracalnymi uszkodzeniami mózgu, obniżeniem ilorazu inteligencji, autyzmem i nadpobudliwością u dzieci.

Jednak pomimo znanych zagrożeń, środki regulacyjne dotyczące chloropiryfosu są niespójne, co prowadzi do ciągłych obaw o ryzyko, jakie ta substancja stwarza, zwłaszcza dla najbardziej narażonych grup społecznych. Zaproponowane niedawno przez Agencję Ochrony Środowiska przepisy nie tylko zagrażają przyszłości naszych dzieci, ale również ignorują wyraźny konsensus naukowy dotyczący szkodliwego wpływu tej substancji chemicznej.

Dalsze stosowanie chloropiryfosu przez Agencję Ochrony Środowiska (EPA) stwarza poważne ryzyko dla zdrowia dzieci

W najnowszym artykule Earthjustice zbadano proponowane przez Agencję Ochrony Środowiska przepisy zezwalające na dalsze stosowanie chloropiryfosu w przypadku 11 konkretnych upraw, a jednocześnie zakazujące jego stosowania w przypadku wszystkich innych produktów spożywczych. Decyzja ta zapadła pomimo istotnych dowodów łączących chloropiryfos z poważnymi i nieodwracalnymi zaburzeniami u dzieci.

„Chloropiryfos będzie dozwolony w uprawach lucerny, jabłoni, szparagów, wiśni, cytrusów, bawełny, brzoskwiń, soi, truskawek, buraków cukrowych i pszenicy. „Proponowane przepisy są następstwem decyzji Sądu Apelacyjnego 8. Okręgu z 2023 r., który uchylił całkowity zakaz stosowania chloropiryfosu wydany przez Agencję Ochrony Środowiska” – podaje Earthjustice.

Chloropiryfos jest od dziesięcioleci szeroko stosowany w uprawach takich jak soja, jabłka, cytrusy, brokuły i wiśnie. Jednakże badania naukowe jednoznacznie wykazały związek między narażeniem na chloropiryfos a zaburzeniami rozwoju neurologicznego u dzieci. Wykazały one, że nawet minimalne narażenie w czasie ciąży powoduje nieodwracalne uszkodzenia mózgu, prowadzące do obniżenia ilorazu inteligencji, autyzmu i nadpobudliwości.

Agencja Ochrony Środowiska (EPA) zdaje sobie sprawę z istnienia tych zagrożeń, jednak zdecydowała się na dalsze stosowanie chloropiryfosu w przypadku znacznej liczby roślin spożywczych, co stanowi około jedną trzecią dotychczasowego stosowania tego pestycydu w uprawach spożywczych. Proponowany częściowy zakaz spowoduje, że chloropiryfos nie będzie już wykorzystywany w żywności, choć jego stosowanie w przypadku pozostałych 11 upraw będzie kontynuowane co najmniej do 2026 r.

W tym okresie agencja nie planuje określać bezpieczeństwa tych zastosowań, co skutecznie opóźnia jakąkolwiek kompleksową ocenę ryzyka związanego ze stosowaniem chlorpiryfosu. Opóźnienie to uwypukla istotną lukę w zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego i podkreśla trwający spór regulacyjny dotyczący stosowania pestycydów.

Obrońcy środowiska i zdrowia również uważają, że częściowy zakaz wprowadzony przez EPA jest niewystarczający. Patti Goldman, prawniczka z Earthjustice, powiedziała: „Nowo proponowane ograniczenia stanowią krok naprzód, ale nie zapewniają pełnej ochrony dzieciom, pracownikom rolnym i naszym dostawom żywności”.

Badanie matek i noworodków podkreśla ryzyko związane z narażeniem na czynniki środowiskowe

Badanie matek i noworodków przeprowadzone przez Center for Children’s Environmental Health Uniwersytetu Columbia miało na celu zrozumienie, w jaki sposób narażenie na różne zanieczyszczenia środowiska w czasie ciąży wpływa na rozwój dziecka.

Badania skupiły się na grupie 725 kobiet w ciąży  oraz ich dzieciach, pochodzenia afroamerykańskiego i latynoskiego, mieszkających w północnej części Manhattanu i South Bronx, na obszarach o wysokim poziomie zanieczyszczenia środowiska. Ich celem było odkrycie wpływu substancji zanieczyszczających, takich jak chloropiryfos, na wzrost płodu i rozwój neurologiczny.

Badanie wykazało, że narażenie na chloropiryfos i inne substancje chemiczne w czasie ciąży ma istotny wpływ na rozwój dzieci. Dokładniej rzecz biorąc, te toksyczne substancje chemiczne są powiązane ze zmniejszoną masą urodzeniową i problemami rozwojowymi u dzieci w miarę ich dorastania. Narażenie na pestycydy ma takie same szkodliwe skutki jak palenie w czasie ciąży:

„Ekspozycja w czasie ciąży na dwa domowe pestycydy, chloropiryfos i diazynon, które łatwo przenoszą się z matki na płód, spowodowała zmniejszenie masy urodzeniowej średnio o 6,6 uncji — co odpowiada utracie masy ciała obserwowanej u dzieci urodzonych przez kobiety, które paliły.”

Naukowcy odkryli również, że wysoki poziom narażenia na chloropiryfos wiązał się z niższymi wynikami testów inteligencji i zauważalnymi opóźnieniami rozwojowymi, co podkreśla poważny wpływ tych substancji na młode umysły.

„Chloropiryfos to toksyczny pestycyd, który może być wdychany po użyciu pestycydów w sprayu w pomieszczeniach zamkniętych, a małe dzieci są bardziej narażone, ponieważ spędzają więcej czasu na ziemi, na której często stosuje się pestycydy” - podaje strona internetowa Center for Children’s Environment Health.
„[Trzyletnie] dzieci narażone w okresie prenatalnym na wysokie stężenia chloropiryfosu znacznie częściej doświadczały opóźnień w rozwoju psychomotorycznym i poznawczym, wykazywały objawy zaburzeń uwagi, zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) oraz całościowego zaburzenia osobowości”.

Według badania, u 3-latków narażonych na działanie tych pestycydów w okresie prenatalnym zaobserwowano spadek Wskaźnika Rozwoju Psychomotorycznego o 6,5 punktu oraz spadek Wskaźnika Rozwoju Umysłowego o 3,3 punktu. Kiedy dzieci osiągnęły wiek 7 lat, ich iloraz inteligencji „ucierpiał w zakresie pamięci roboczej”. Podkreśla to długotrwałe, poznawcze implikacje narażenia na pestycydy.

Więcej szkodliwych działań związanych z ekspozycją na toksyczne substancje chemiczne

W badaniu obejmującym matki i noworodki zbadano również skutki działania innych toksycznych substancji chemicznych, na które narażone są małe dzieci. Badano m.in. wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA), ftalany i bisfenol A (BPA).

Badania wskazują, że narażenie na działanie wielu substancji zanieczyszczających stanowi złożone wyzwanie dla zapewnienia zdrowego rozwoju dzieci, szczególnie na obszarach, gdzie tego rodzaju narażenie jest częstsze. Na przykład, aż 40% dzieci objętych badaniem urodziło się z uszkodzeniami DNA związanymi z WWA, które są produktami ubocznymi spalania paliw kopalnych i są powszechne w środowisku miejskim.

„Naukowcy odkryli, że w próbie 215 dzieci monitorowanych od urodzenia, u tych, u których stwierdzono wysoki poziom markera narażenia na zanieczyszczenia we krwi pępowinowej, występowało więcej objawów problemów z koncentracją uwagi oraz lęku/depresji w wieku 5 i 7 lat niż u dzieci z niższym poziomem narażenia.
Prenatalna ekspozycja na WWA, pestycydy, bierne palenie i PBDE wiąże się z zahamowaniem wzrostu płodu i problemami rozwojowymi u małych dzieci.

Kolejną substancją chemiczną, która została zbadana, był ftalan di(2-etyloheksylu), w skrócie DEHP. Narażenie na działanie tego powszechnie występującego plastyfikatora w okresie prenatalnym wiązało się ze skróceniem ciąży, co oznacza, że zwiększa ryzyko porodu przedwczesnego. Ftalany powodują również upośledzenie sprawności ruchowej i problemy behawioralne. Według badania:

„Większa ekspozycja w okresie prenatalnym na dwa rodzaje ftalanów znacznie zwiększała ryzyko opóźnienia rozwoju motorycznego, co może w przyszłości prowadzić do problemów z koordynacją w zakresie motoryki małej i dużej.
Narażenie na trzy ftalany w czasie ciąży wiązało się również istotnie z problemami behawioralnymi, w tym z reaktywnością emocjonalną, lękiem/depresją, dolegliwościami somatycznymi i wycofaniem.

Badanie podkreśliło również zagrożenia związane ze środkami zmniejszającymi palność, stwierdzając, że dzieci, u których we krwi pępowinowej przy urodzeniu stwierdzono wyższe stężenie polibromowanych eterów difenylowych (PBDE), uzyskiwały gorsze wyniki w testach rozwoju umysłowego i psychomotorycznego w wieku od 1 do 4 i 6 lat.

Chloropiryfos powoduje również rozległe skutki dla środowiska

Badanie z 2022 r. opublikowane w International Journal of Environmental Research and Public Health również analizowało częstość występowania chlorpiryfosu w różnych środowiskach oraz jego toksyczny wpływ na ludzi i ekosystemy.

Badanie objęło zróżnicowane populacje narażone na działanie chloropiryfosu poprzez różne szlaki. Wyniki badań wykazały, że pozostałości chloropiryfosu powszechnie występują w glebie, żywności i wodzie, stwarzając poważne zagrożenie dla zdrowia konsumentów, rolników i zwierząt.

Negatywne skutki działania CPF [chlorpiryfosu] na środowisko ograniczają się głównie do zmian w populacji mikroflory glebowej, co może skutkować m.in. zahamowaniem wiązania azotu, zmianami w aktywności enzymów glebowych, takich jak fosfataza i beta-glukozydaza, oraz zmianami w migracji genów oporności na antybiotyki.
Z drugiej strony, w środowisku wodnym zaobserwowano efekty genotoksyczne i neurotoksyczne, a także stwierdzono zwiększony poziom stresu oksydacyjnego u organizmów słodkowodnych. Dlatego też wydaje się kluczowe i uzasadnione wprowadzenie nowoczesnych metod bioremediacji, obejmujących wybrane mikroorganizmy, w tym endofity, oraz wykorzystanie nanomateriałów wspomagających procesy redukujące ryzyko CPF w środowisku.

Aby w pełni zrozumieć długoterminowe skutki zdrowotne narażenia na chloropiryfos, konieczne jest ciągłe monitorowanie i prowadzenie badań. Badanie podkreśla, że obecne wysiłki w zakresie monitorowania są niewystarczające, zwłaszcza w regionach, w których chloropiryfos jest nadal aktywnie stosowany. Wzmocniony nadzór pozwala na wcześniejsze wykrywanie pozostałości chlorpiryfosu w środowisku, co pozwala na podjęcie wczesnej interwencji w celu ochrony społeczeństwa i środowiska.

Ponadto badania wskazują na konieczność wprowadzenia bardziej rygorystycznych kontroli stosowania chloropiryfosu i wdrożenia bezpieczniejszych praktyk rolniczych. Ograniczenie stosowania szkodliwych pestycydów nie tylko chroni zdrowie ludzi, ale także przyczynia się do zachowania jakości gleby i różnorodności biologicznej. Degradacja mikroflory glebowej przez chloropiryfos zaburza obieg składników odżywczych, który jest niezbędny do prawidłowego wzrostu roślin i stabilności ekosystemu.

Podejmij działania przeciwko szkodliwemu narażeniu na pestycydy

Dalsze zezwalanie przez Agencję Ochrony Środowiska na stosowanie chloropiryfosu w głównych uprawach wymaga podjęcia natychmiastowych działań w celu ochrony Twojego zdrowia i zdrowia Twoich bliskich. Mimo że zmiany w polityce są opóźnione, zalecam wdrożenie tych strategii, aby ograniczyć narażenie na ten niebezpieczny, neurotoksyczny pestycyd, a także inne szkodliwe środki chemiczne stosowane w rolnictwie.

1. Wybieraj żywność ekologiczną — priorytetem są ekologiczne wersje upraw najczęściej opryskiwanych, zwłaszcza jabłek, owoców cytrusowych, truskawek, brzoskwiń i produktów pszennych.

2. Angażuj się w lokalne, ekologiczne systemy żywnościowe — bierz udział w programach rolnictwa wspieranego przez społeczność (CSA) i odwiedzaj targi rolnicze, gdzie możesz bezpośrednio rozmawiać z rolnikami na temat ich upraw. Wspieraj lokalnych rolników, którzy unikają syntetycznych pestycydów i zachęcaj ich do przejścia na ekologiczne metody uprawy poprzez podejmowanie decyzji zakupowych.

3. Zoptymalizuj swoją dietę pod kątem zdrowia komórkowego — utrzymuj dzienne spożycie węglowodanów na poziomie 250–300 gramów, dostosowując je do mikrobiomu i poziomu aktywności fizycznej. Osoby bardziej aktywne powinny spożywać więcej węglowodanów. Staraj się spożywać około 0,8 grama białka na funt beztłuszczowej masy ciała, dbając o to, aby jedna trzecia dziennego spożycia białka pochodziła ze źródeł bogatych w kolagen.

Unikaj diet bogatych w błonnik, aby zapobiec zwiększeniu poziomu endotoksyn, zwłaszcza jeśli Twoja flora jelitowa jest już osłabiona. Zastąp oleje roślinne, nasiona i orzechy zdrowszymi źródłami tłuszczu, takimi jak łój, masło klarowane ghee lub masło ekologiczne, aby zmniejszyć spożycie kwasu linolowego i wspomóc optymalne funkcjonowanie komórek.

4. Zwiększ produkcję energii komórkowej i chroń zdrowie mitochondriów — wspieraj produkcję energii komórkowej poprzez ukierunkowaną suplementację i zmiany stylu życia. Poniżej znajdziesz kilka wskazówek, które pomogą Ci wzmocnić komórkowy system energetyczny Twojego organizmu, co w dłuższej perspektywie wpłynie na Twoje zdrowie i odporność na toksyny środowiskowe.

◦ Suplementacja — przyjmuj błękit metylenowy, który pomaga zwiększyć produkcję energii komórkowej. Błękit metylenowy działa jako silny akceptor elektronów, który tymczasowo usuwa ograniczenia powstałe w wyniku nieprawidłowego metabolizmu, dzięki czemu może on ponownie funkcjonować i kontynuować produkcję energii komórkowej.

Należy stosować wyłącznie błękit metylenowy o jakości farmaceutycznej w formie kapsułek lub tabletek, zakupiony w aptece, w dawce 5 miligramów na dobę, aby wspomóc funkcjonowanie mitochondriów.

Należy również dostarczać organizmowi odpowiednią ilość magnezu, ponieważ zwiększa on poziom energii i zapobiega przyspieszonemu starzeniu się komórek. Stosuj suplement treonianu magnezu i dostosowuj dawkę na podstawie tolerancji, aby uniknąć dyskomfortu żołądkowo-jelitowego.

◦ Aktywność fizyczna — wprowadź regularną aktywność fizyczną, aby poprawić zdrowie mitochondriów i ogólną produkcję energii. Ćwiczenia fizyczne zwiększają wrażliwość na insulinę, wspomagają zdrowie metaboliczne i sprzyjają efektywnemu wykorzystaniu energii.

◦ Ekspozycja na słońce — spędzaj czas na słońcu, aby stymulować produkcję energii komórkowej i wspierać funkcjonowanie mitochondriów. W Twoim organizmie istnieje mechanizm biologiczny, który przekształca światło słoneczne w energię komórkową.

Gdy promienie słoneczne dotykają Twojej skóry, Twój organizm wychwytuje światło czerwone i bliską podczerwień,  a nastęnie zamienia je na elektrony. Organizm wykorzystuje te elektrony do zasilania łańcucha transportu elektronów (ETC) i wytwarzania adenozynotrifosforanu (ATP) w mitochondriach.

Należy jednak pamiętać, aby unikać intensywnego światła słonecznego na co najmniej cztery do sześciu miesięcy przed eliminacją olejów roślinnych z diety, aby zapobiec stresowi oksydacyjnemu.

◦ Uziemienie — stosuj praktyki uziemienia, spędzając czas w oceanie, aby złagodzić stres, ponieważ uziemienie na lądzie w Ameryce Północnej naraża na kontakt ze skażonym środowiskiem.

◦ Zmiany w diecie — wyeliminuj oleje roślinne i zastąp je zdrowszymi źródłami tłuszczu, aby wspomóc funkcjonowanie mitochondriów i zmniejszyć stres oksydacyjny. Utrzymuj zbilansowaną podaż niezbędnych składników odżywczych, aby wspierać optymalną produkcję energii komórkowej.

🔍Źródła i odniesienia