📝W SKRÓCIE

  • Wiele diagnoz zakażeń układu moczowego jest błędnych, co prowadzi do niepotrzebnego przepisywania antybiotyków, co z kolei przyczynia się do rozwoju oporności bakterii na antybiotyki i wzrostu kosztów opieki zdrowotnej
  • Błędna diagnoza jest szczególnie powszechna na oddziałach ratunkowych, gdzie pacjenci z niespecyficznymi objawami mogą być niewłaściwie leczeni w przypadku zakażeń układu moczowego
  • Zmiany stanu psychicznego są często błędnie przypisywane zakażeniom układu moczowego, co prowadzi do niewłaściwego leczenia i jeszcze szybszego przepisywania antybiotyków
  • Wiele zakażeń układu moczowego jest wywołanych przez bakterię E. coli pochodzącą z zanieczyszczonych źródeł żywności, takich jak kurczaki z hodowli przemysłowych (CAFO)
  • Naturalne strategie, takie jak unikanie mięsa z hodowli przemysłowych, stosowanie błękitu metylenowego, spożywanie żurawiny i dbanie o higienę, pomagają zapobiegać zakażeniom układu moczowego

🩺Według dr. Mercoli

Zakażenia układu moczowego (ZUM) należą do najczęstszych infekcji diagnozowanych w warunkach ambulatoryjnych i dotykają milionów kobiet każdego roku. Zakażenie układu moczowego powstaje, gdy do układu moczowego przedostają się bakterie, powodując takie objawy, jak częsta potrzeba oddawania moczu, uczucie pieczenia podczas oddawania moczu, mętny mocz i ból miednicy. Nieleczone zakażenia układu moczowego często prowadzą do poważniejszych schorzeń, takich jak infekcje nerek, które mogą powodować trwałe uszkodzenie nerek lub sepsę.

W ostatnich latach niepotrzebne przepisywanie antybiotyków w leczeniu zakażeń układu moczowego stało się poważnym problemem. Według badania opublikowanego w czasopiśmie JAMA Network Open antybiotyki przepisywane na zakażenia układu moczowego stanowią około 15% wszystkich recept w USA

Co więcej, dane z amerykańskiego wojskowego systemu opieki zdrowotnej ujawniły, że ogólny wskaźnik zgodności z wytycznymi w leczeniu niepowikłanych zakażeń układu moczowego był wysoki i wynosił 91%, a antybiotyki zalecano jako leczenie pierwszego rzutu. Mimo to nadal występują znaczne różnice w sposobie leczenia zakażeń układu moczowego w zależności od specjalizacji medycznej. Antybiotyki często przepisuje się nawet wtedy, gdy nie jest to konieczne, co przyczynia się do narastającego problemu oporności na antybiotyki.

Ryzyko niepotrzebnego stosowania antybiotyków

Niepotrzebne przepisywanie antybiotyków nie tylko sprzyja rozwojowi opornych bakterii, ale również zwiększa koszty opieki zdrowotnej i naraża pacjentów na skutki uboczne, nie przynosząc namacalnych korzyści. Badanie JAMA Network Open wykazało, że w takich specjalizacjach jak urologia oraz położnictwo i ginekologia odnotowano niższy odsetek przepisywania leków zgodnie z wytycznymi.

Różnice te kontrastują z wyższymi wskaźnikami zgodności obserwowanymi w medycynie chorób wewnętrznych, medycynie rodzinnej, chirurgii i medycynie ratunkowej, co podkreśla złożoność praktyk przepisywania antybiotyków w różnych placówkach opieki zdrowotnej.

Na przykład, mimo że położnictwo, ginekologia i urologia rzadziej stosują się do wytycznych Amerykańskiego Towarzystwa Chorób Zakaźnych (IDSA) dotyczących leczenia zakażeń układu moczowego, to jednak rzadziej zdarza się w ich przypadku niepotrzebne stosowanie antybiotyków w porównaniu z innymi specjalizacjami. Tymczasem w medycynie ratunkowej i medycynie rodzinnej odnotowano o 5,9% wyższy wskaźnik niepotrzebnej antybiotykoterapii w przypadku niepowikłanych zakażeń układu moczowego.

Zajęcie się problemem nadużywania antybiotyków w leczeniu zakażeń układu moczowego jest istotne dla utrzymania skutecznych opcji leczenia i ochrony zdrowia publicznego. Oporność na antybiotyki stanowi poważne zagrożenie, dlatego lekarze muszą bezwzględnie stosować się do ustalonych wytycznych podczas diagnozowania i leczenia zakażeń układu moczowego.

Lepsze zarządzanie diagnostyką oraz ukierunkowane programy zarządzania antybiotykoterapią mogą zniwelować rozbieżność między obecnymi praktykami przepisywania leków a optymalnymi protokołami leczenia, co ostatecznie doprowadzi do zmniejszenia częstości występowania oporności na antybiotyki i poprawy wyników leczenia pacjentów.

Zakażenia układu moczowego są częstym problemem, zwłaszcza wśród kobiet, ale ich dokładna diagnoza bywa trudna. Wiele diagnoz opiera się na objawach, takich jak częste oddawanie moczu lub uczucie pieczenia, jednak nie zawsze występują one w praktyce.

Konwencjonalne metody leczenia często obejmują stosowanie antybiotyków, które są przepisywane na wyrost. Prowadzi to do zwiększenia ryzyka rozwoju oporności na antybiotyki — sytuacji, w której bakterie ewoluują i stają się odporne na te leki, co utrudnia leczenie zakażeń. Oporność ta stanowi coraz większy problem, gdyż ogranicza skuteczność antybiotyków, ograniczając jednocześnie liczbę opcji leczenia. Na rozwój zakażeń układu moczowego wpływa kilka czynników.

W 80–90% przypadków przyczyną zakażeń układu moczowego jest bakteria E. coli, która może dostać się do dróg moczowych na wiele sposobów, na przykład wraz z kałem lub podczas stosunku płciowego.  Kobiety są bardziej podatne na zakażenie ze względu na krótszą cewkę moczową, co pozwala bakteriom na szybszy dostęp do pęcherza.

Do innych czynników ryzyka zalicza się odwodnienie, zbyt długie wstrzymywanie moczu i niektóre schorzenia, np. cukrzyca, które wpływają na zdolność układu odpornościowego do zwalczania infekcji. Dodatkowo u kobiet po menopauzie zachodzą zmiany, które zwiększają podatność, a ryzyko wystąpienia infekcji dróg moczowych wzrasta z wiekiem, szczególnie po 60. roku życia.

Badanie ujawnia alarmujące niepotrzebne przepisywanie antybiotyków na zakażenia układu moczowego

W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Neurourology and Urodynamics przeanalizowano skalę błędnej diagnostyki i niepotrzebnego leczenia zakażeń układu moczowego. Analizując 909 przypadków pacjentów z dużego ośrodka medycznego, naukowcy chcieli ustalić, jak często przepisywano antybiotyki, mimo że nie spełniono niezbędnych kryteriów diagnostycznych zakażeń układu moczowego.

Populację objętą badaniem stanowiły głównie kobiety (85% uczestników) ze średnią wieku 57 lat. Ta grupa demograficzna jest szczególnie istotna, ponieważ kobiety są bardziej narażone na zakażenia układu moczowego ze względu na różnice anatomiczne. Wyniki były niepokojące: znaczna liczba diagnoz zakażeń układu moczowego była błędna, co prowadziło do niepotrzebnego przepisywania antybiotyków.

Badania wykazały, że 75% pacjentów, u których zdiagnozowano zakażenie układu moczowego, nie spełniało kryteriów klinicznych rozpoznania zakażenia układu moczowego na podstawie analizy dokumentacji medycznej.

Dokładniejsza analiza danych ujawniła, że 64% pacjentów było leczonych antybiotykami, chociaż tylko u 28% z nich objawy były zgodne z wytycznymi diagnostyki zakażeń układu moczowego. Świadczy to o znacznej rozbieżności między rzeczywistymi objawami a stosowanym leczeniem.

Co więcej, na oddziale ratunkowym (SOR) antybiotyki otrzymywało 95% pacjentów ze zdiagnozowanym zakażeniem układu moczowego, podczas gdy w warunkach ambulatoryjnych odsetek ten wynosił zaledwie 55%. Ten jaskrawy kontrast podkreśla tendencję do niepotrzebnego przepisywania leków w bardziej doraźnych placówkach opieki medycznej.

Co ciekawe, badanie wykazało również, że 95% pacjentów na oddziale ratunkowym leczono antybiotykami, mimo braku objawów ze strony układu moczowego, podczas gdy w przypadku pacjentów ambulatoryjnych antybiotyki podawano jedynie 27% pacjentów bez wystąpienia takich objawów. Sugeruje to, że presja na szybkie działanie na oddziałach ratunkowych prowadzi do bardziej agresywnego stosowania antybiotyków, niezależnie od tego, czy jest to uzasadnione medycznie.

Dodatkowo, wśród osób, które zgłosiły się na SOR z niespecyficznymi objawami, takimi jak zmiany stanu psychicznego, prawdopodobieństwo zdiagnozowania zakażenia układu moczowego było wyższe.

Wcześniejsze badania wykazały również, że wśród pacjentów, u których zakażenie układu moczowego zdiagnozowano na oddziale ratunkowym, jedynie u 32% dorosłych i zaledwie u 17% najstarszych dorosłych wystąpiły objawy ze strony układu moczowego. Co więcej, u pacjentów, u których niewłaściwie leczono zakażenia układu moczowego antybiotykami, zaobserwowano gorsze wyniki leczenia. Błęgna diagnostyka i nieodpowiednie leczenie nie tylko nie rozwiązują podstawowych problemów, ale także prowadzą do wzrostu kosztów opieki zdrowotnej i większego obciążenia społeczeństwa ze względu na niepotrzebne stosowanie antybiotyków.

Na oddziale ratunkowym związek między zmianami stanu psychicznego a rozpoznaniem zakażenia układu moczowego był szczególnie widoczny. Wszyscy pacjenci zgłaszający się na oddział ratunkowy ze względu na zmiany stanu psychicznego otrzymywali antybiotyki, chociaż tylko u niewielkiego odsetka z nich występowały objawy ze strony układu moczowego. Podkreśla to potrzebę dokładniejszych praktyk diagnostycznych, aby mieć pewność, że antybiotyki będą przepisywane wyłącznie wtedy, gdy jest to rzeczywiście konieczne.

Badania wykazały również, że ponad połowa posiewów moczu wykonanych zarówno na oddziale ratunkowym, jak i w przychodniach dała wynik ujemny, co wskazuje, że u wielu pacjentów w rzeczywistości nie występowało zakażenie układu moczowego. Tak wysoki odsetek ujemnych wyników posiewów stanowi kolejny dowód na to, że antybiotyki są przepisywane zbyt często, gdy nie jest to konieczne.

Co więcej, badanie wykazało, że tylko 34% przepisanych antybiotyków to leki pierwszego rzutu, co sugeruje, że nie tylko przepisuje się ich za dużo, ale również, że wybór antybiotyku często nie jest optymalny. 18 Przyczynia się to do rozwoju bakterii opornych na antybiotyki, co utrudnia leczenie przyszłych zakażeń.

Kroki mające na celu wyeliminowanie pierwotnych przyczyn zakażeń układu moczowego

Niepotrzebne przepisywanie antybiotyków w leczeniu zakażeń układu moczowego wynika z błędnej diagnozy i nieskutecznych strategii leczenia. Do wzrostu zachorowań na zakażenia układu moczowego przyczyniają się również czynniki środowiskowe, takie jak skażone mięso pochodzące z hodowli przemysłowych (CAFO) oraz przemysłowe praktyki rolnicze. Zbyt częste przepisywanie antybiotyków sprzyja powstawaniu bakterii opornych na leki, co pogarsza problem.

Aby skutecznie zwalczać pierwotne przyczyny zakażeń układu moczowego i minimalizować niepotrzebne stosowanie antybiotyków, należy wdrożyć następujące kompleksowe strategie:

1. Wybieraj czyste źródła białka i wyeliminuj spożycie miesa drobiowego z hodowli przemysłowych — Wywołujące zakażenie układu moczowego bakterie E. coli trafiają do organizmu wraz z pożywieniem, takim jak mięso drobiowe oraz wieprzowina i wołowina z hodowli przemysłowych. Wyeliminuj z diety mięso pochodzące z hodowli przemysłowych, w tym drobiowe, aby zmniejszyć narażenie na oporne na antybiotyki szczepy bakterii mogące powodować zakażenia układu moczowego. Zamiast tego wybieraj ekologiczną wołowinę i inne czyste źródła białka.

Chociaż nie polecam jedzenia mięsa drobiowego ze względu na dużą zawartość kwasu linolowego (LA), który zazwyczaj się w nim znajduje, jeśli jednak decydujesz się na jego spożywanie, wybieraj produkty ekologiczne - to powinno zmniejszyć ryzyko zanieczyszczenia. Najlepiej byłoby, gdyby mięso, które spożywasz, pochodziło od lokalnego rolnika, który stosuje regeneracyjne metody hodowli zgodne z naturą.

2. Stosuj kompleksowe praktyki higieniczne — Utrzymuj optymalne nawodnienie, pijąc duże ilości filtrowanej wody przez cały dzień, aby wypłukać bakterie z dróg moczowych. Po skorzystaniu z toalety zawsze wycieraj się od przodu do tyłu, aby zapobiec przenoszeniu bakterii. Używaj bidetu do dokładnego oczyszczania okolic intymnych i bierz prysznic zamiast kąpieli. Ponadto, aby zminimalizować ryzyko infekcji, przed aktywnością seksualną należy dokładnie oczyścić okolice intymne.

3. Wspieraj naturalne mechanizmy obronne organizmu błękitem metylenowym i żurawiną — Włącz stosowanie błękitu metylenowego do swojej codziennej rutyny, zgodnie z zaleceniami lekarza. Błękit metylenowy zwiększa produkcję energii komórkowej i jest bardzo skutecznym środkiem w walce z zakażeniami układu moczowego.

Substancja ta jest wydalana przez nerki do pęcherza moczowego, gdzie osiąga bardzo wysokie stężenie i staje się silnym środkiem oksydacyjnym, który zabija praktycznie każdy patogen, nie zakłócając korzystnego mikrobiomu. Uzupełnij to spożyciem żurawiny, aby zapobiec przyleganiu bakterii do dróg moczowych.

4. Wspomagaj produkcję energii komórkowej poprzez ekspozycję na słońce i zmianę stylu życia — Ogranicz spożycie LA, eliminując przetworzoną żywność z diety i regularnie wystawiaj się na działanie słońca, aby zwiększyć produkcję energii komórkowej, co jest ważne dla prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego. Unikaj światła słonecznego w godzinach południowych (od 10:00 do 16:00), dopóki nie wyeliminujesz olejów roślinnych z diety na sześć miesięcy. Dzieje się tak, ponieważ LA łatwo utlenia się pod wpływem promieniowania UV.

Kiedy promienie UV wchodzą w interakcję ze skórą zawierającą te oleje, powodują ich rozpad, wywołując stan zapalny i uszkodzenia DNA. Gdy Twój organizm pozbędzie się nagromadzonych olejów roślinnych, stopniowo wydłużaj czas przebywania na słońcu. Dodatkowo stosuj praktyki uziemiające, takie jak spędzanie czasu w oceanie, aby złagodzić stres redukujący i zwiększyć ogólny poziom energii komórkowej oraz odporność na infekcje.

Zajmując się podstawowymi przyczynami zakażeń układu moczowego i stosując naturalne metody, możesz zmniejszyć konieczność stosowania antybiotyków i zadbać o swoje zdrowie. Stawiaj na czyste źródła białka, dbaj o higienę i wspomagaj naturalne mechanizmy obronne organizmu. Pamiętaj, że świadome wybory i proaktywne działania dają Ci możliwość przejęcia kontroli nad swoim zdrowiem.

🔍Źródła i odniesienia